Σελίδες

Πέμπτη, Μαρτίου 26, 2015

Πανηγυρικός λόγος 25 Μαρτίου 2015.



Η γιορτή της 25ης Μαρτίου είναι διπλή: Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την έναρξη της Επανάστασης που κήρυξαν οι Έλληνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η λέξη «ευαγγγελισμός» σημαίνει «φέρνω καλά νέα». Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση των χριστιανών, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε στην Παναγία το χαρμόσυνο μήνυμα ότι θα φέρει στον κόσμο τον Χριστό.
Το 1453 η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η  Κωνσταντινούπολη, μετά από στενή πολιορκία έπεσε
στα χέρια των Οθωμανών. Είχαν προηγηθεί και άλλες επιθέσεις από άλλους λαούς που είχαν αποδυναμώσει την πρωτεύουσα. Ακολούθησαν 400 χρόνια κυριαρχίας των Οθωμανών, οι οποίοι εκτός από την Ελλάδα είχαν καταλάβει τεράστιες εκτάσεις από την Αίγυπτο ως τα Βαλκάνια και τα βάθη της Ασίας.
Σε μια εποχή που η Δυτική Ευρώπη προχωρούσε με άλματα στη διαμόρφωση νέων θεσμών και μέσα από το πνεύμα της Αναγέννησης σημείωναν εκπληκτική πρόοδο τα γράμματα, οι επιστήμες και οι τέχνες, ο Ελληνισμός αγωνιζόταν για την επιβίωσή του.
Παρόλη την παγίωση των Οθωμανών στον ελληνικό χώρο, οι υπόδουλοι Έλληνες έδειξαν αξιοθαύμαστη αντοχή και κατόρθωσαν να διατηρήσουν όλα τα στοιχεία της εθνικής τους υπόστασης και να προχωρήσουν προς τη δική τους αναγέννηση. Οι υλικές καταστροφές, οι εξισλαμισμοί, το παιδομάζωμα, οι βαριές φορολογίες και οι ποικίλες πιέσεις δεν έκαμψαν το φρόνημά τους. Η συσπείρωση γύρω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ιδιαίτερα τους δύο πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας, η οργάνωση σε κοινότητες αργότερα, η δράση των κλεφτών, η ανάπτυξη της παιδείας, διατήρησαν άσβεστη την ελπίδα των υπόδουλων για την αποτίναξη του ζυγού. Το σκοτάδι των χρόνων της Άλωσης διαδέχθηκε σιγά σιγά το φως που ερχόταν από τους Έλληνες λογίους και τα ελληνικά τυπογραφεία της Δύσης και από το φιλελεύθερο κήρυγμα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Όμως, στις 25 Μαρτίου 1821 το ποτάμι δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Και τον λόγο παίρνουν τα όπλα. Για 7 χρόνια η χώρα μας γίνεται τόπος πολέμου, πόνου και δυστυχίας. Πάνω από 800.000 ψυχές θυσιάζονται για να ελευθερώσουν περίπου ενάμισι εκατομμύριο λαού, που στην πλειοψηφία του ήταν άστεγος, πεντάφτωχος και χαροκαμμένος. Οι γυναίκες του Σουλίου θυσιάζονται. Το Κούγκι και το Αρκάδι γίνονται ολοκαυτώματα. Η Χίος και τα Ψαρά καταστρέφονται ολοσχερώς. Η Αλαμάνα, η Γραβιά, το Βαλτέτσι, το Μανιάκι, τα Δερβενάκια γίνονται βωμός μαρτυρίου και διδάσκουν πώς μπορεί να ζήσει κανείς ελεύθερος. Και στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου δίνεται η τελειωτική απάντηση στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο από τις Μεγάλες Δυνάμεις οι οποίες επενέβησαν υπέρ της Ελλάδας.
Όταν ξημέρωσε η μέρα της λευτεριάς, οι περιπέτειες δεν έληξαν για τον λαό μας. Για 100 περίπου χρόνια συνεχίζει να μάχεται, διεξάγει τον Μακεδονικό Αγώνα, πετυχαίνει σημαντικές νίκες στους Βαλκανικούς Πολέμους, συμμετέχει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γνωρίζει την τραγωδία της Μικράς Ασίας. Παράλληλα, η ενσωμάτωση των Επτανήσων, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων δίνουν στη χώρα μας τη σημερινή της μορφή, ενώ το εθνικό δράμα της Κύπρου συνεχίζεται ως τις μέρες μας.
Η Επανάσταση του 1821 έχει να μας πει πολλά όχι μόνο ως Έλληνες, αλλά και σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος, θρησκεία ή φυλή. Είναι το παράδειγμα κάθε ανθρώπου που μάχεται για την ελευθερία του. Δεν πρέπει να μείνουμε μόνο σε πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες, γιατί οι αγωνιστές του 1821 θα απαιτούσαν από εμάς κάτι πιο απλό: Ο αγώνας τους να γίνει έμπνευση για να σκύψουμε με σύνεση και ψυχραιμία πάνω από τα πολύπλοκα προβλήματα που αντιμετωπίζει ΣΗΜΕΡΑ η Ελλάδα. Είναι ανάγκη αυτή την ώρα να συνεννοηθούμε ψύχραιμα με τους άλλους λαούς και να δούμε τα πάντα θετικά και αισιόδοξα. Να δούμε τα σημερινά έντονα προβλήματα σαν να είναι μία μπόρα που θα περάσει. Και να αναγνωρίσουμε και να διδαχθούμε ακόμα και από τα λάθη μας. Να αφήσουμε πίσω μας τους διαχωρισμούς, τους λαϊκισμούς και τις μεγαλοστομίες, γιατί αν ο Έλληνας είναι νηφάλιος, ορθολογικός και δίκαιος δεν έχει τίποτα και κανέναν να φοβηθεί.
Αυτό είναι το μήνυμα της σημερινής ημέρας, όπως μας το έγραψαν εξάλλου και οι πρόγονοί μας στα Απομνημονεύματά τους. Τους υποσχόμαστε ότι η κληρονομιά και ο αγώνας τους θα διατηρούνται από εμάς σαν κόρη οφθαλμού.
Χρόνια Πολλά.


Τέλος φόρμας

Δεν υπάρχουν σχόλια: